WIE (CD)A ZEGT, MOET OOK B ZEGGEN

Het CDA liet afgelopen week zien hoe je vooral niet moet communiceren als het rommelt. Want dat het rommelt, zoveel is helder. Eerst is er de zeer nipte overwinning van de CDA-lijsttrekkersverkiezing voor Hugo de Jonge. Vervolgens rezen twijfels over de wijze waarop de stemming is verlopen. En daarmee over de vraag wie de stemming nu echt heeft gewonnen. Vanuit het oogpunt van strategische communicatie en reputatiemanagement vallen mij drie dingen op:

– Snelheid ontbreekt. Alweer 1,5 week geleden ontstond de commotie. Maar pas gisteren zei partijvoorzitter Rutger Ploum toe om een onafhankelijke partij te vragen om het verloop van de stemming te onderzoeken.

– De uitslag blijft hetzelfde. Wat de onafhankelijke partij ook constateert, de uitslag van de stemmingen blijft volgens Ploum hetzelfde: Hugo de Jonge blijft lijsttrekker. En dat is raar, want wat is het nut van een onderzoek als je niet bereid bent iets te doen met de uitkomst? Vasthouden aan de uitslag is schadelijk voor je reputatie, want het leidt tot het beeld dat je het laat onderzoeken, puur voor de bühne. Het lijkt erop dat ze proberen de reputatie van De Jonge op deze manier te beschermen, maar het werkt juist schade in de hand.

– Partijvoorzitter Ploum komt niet geloofwaardig over in de media. Ploum heeft duidelijk de kernboodschap braaf uit zijn hoofd geleerd voor hij de media te woord stond. Maar het komt niet echt en authentiek over. De zinnen en de woorden zijn te formeel en te statig en daardoor komt het te bedacht en ingestudeerd over. Ook zijn lichaamstaal klopte niet bij zijn boodschap: waarom zou je steeds half glimlachen bij een serieuze boodschap? Het versterkt het gevoel dat de mogelijk onjuiste verlopen stemming voor het bestuur geen serieuze aangelegenheid is.

Volgens mij had het op deze manier veel onrust en reputatieschade kunnen voorkomen, niet alleen voor het CDA, uiteindelijk ook voor Hugo de Jonge.

Hoe het beter had gekund?
Het belangrijkste is: wie A zegt (onafhankelijk onderzoek laten doen), moet ook B zeggen (consequenties eraan verbinden).
Ook had in de reactie het belang van de verkiezingen moeten doorklinken en had er meer emotie in moeten zitten. Bijvoorbeeld als volgt: ‘Dit is heel vervelend, wij hechten grote waarde aan een correct verlopen lijsttrekkersverkiezing. Daarom gaan wij dit goed uitzoeken. Als blijkt dat het niet goed is verlopen, dan gaan we het herstellen.’